Διαβάσαμε - Ακούσαμε - Είδαμε

σε αυτή τη στήλη δημοσιεύονται άρθα, ιδέες και ότι άλλο αξίζει να διαβαστεί από όλους μας...






Αν ένα παιδί...

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική... μαθαίνει να κατακρίνει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα... μαθαίνει να καυγαδίζει
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία... μαθαίνει να είναι ντροπαλό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή... μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση... μαθαίνει να είναι υπομονετικό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο... μαθαίνει να εκτιμά
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην δικαιοσύνη... μαθαίνει να είναι δίκαιο
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια... μαθαίνει να πιστεύει
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε αποδοκιμασία... μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και τη φιλία... μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο
R. RUSSEL



________________________________________________________________________________




Λέξεις και φράσεις που αξίζει να χρησιμοποιούμε καθημερινά και συστηματικά, ανάλογα με την περίσταση, για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό των παιδιών, καθώς και το πολύτιμο συναίσθημα σύνδεσης και μοιράσματος μέσα στην οικογένεια:
1. “Σ΄ ευχαριστώ! “: Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά ευχαριστούμε τα παιδιά μας, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; “Σ΄ευχαριστώ που έστρωσες το τραπέζι. Εφτιαξα τη σαλάτα όσο με βοηθούσες”. “Σ΄ευχαριστώ που βρήκες τη χαμένη θήκη του cd μου” κοκ.
2. “Πες μου κι άλλα”: Η φράση – κλειδί για άμεση σύνδεση, χωρίς κριτική και υποδείξεις (τουλάχιστον άμεσα). Δίνει το πράσινο φως για να λυθεί η γλώσσα και ν΄ανοίξει η καρδούλα του παιδιού, που μπορεί να αρχίσει να λέει οτιδήποτε το απασχολεί: από την προπαίδεια που μόλις έμαθε μέχρι το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πολύχρωμο κασκόλ της δασκάλας του. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώθει άνετα να μιλάει με φυσικό τρόπο για την καθημερινότητα και η οικειότητα που αναπτύσσεται μέσα από μια επικοινωνία που ρέει.
3. “Μπορείς!”: Η λέξη – σφραγίδα που αντανακλά την εμπιστοσύνη μας στο δυναμικό του. Η παρότρυνση του γονιού είναι αυτή που κάνει τη διαφορά όταν το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να συνεχίσει την προσπάθεια, για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, για να κάνει το πρώτο βήμα, για να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία.
4. “Πώς μπορώ να βοηθήσω;”: Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, λέμε απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί. Το εξοικειώνει επίσης με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
5. “Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να…..”: συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο…κοκ. Υπάρχει πιο όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την αξία της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ώστε να γίνονται όλα πιο αποτελεσματικά, πιο εύκολα και πιο γρήγορα;
6. “Τι θα ΄λεγες για μια αγκαλιά;”: Ο πιο γλυκός , άμεσος, υπέροχος τρόπος για να δείξουμε τρυφερότητα, υποστήριξη, αγάπη… Ισως όσο τα παιδιά μεγαλώνουν να  αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: μπορεί να θέλουν αγκαλιά “διαρκείας” ή ένα χτυπηματάκι στην πλάτη ή ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια γρήγορη αγκαλιά…
7. “Παρακαλώ”: Διαχρονική και κλασική λέξη όταν ζητάμε οτιδήποτε από το παιδί. Στο κάτω κάτω δείχνει στοιχειώδη ευγένεια, το χρησιμοποιούμε με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;
8. “Μπράβο, τα κατάφερες!”: Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Προσοχή: Να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του!
9. “Είναι ώρα για …”: …ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση κοκ. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά λειτουργούν και είναι δουλειά του γονιού να το παρέχει και να το τηρεί, ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά.
10. “Σ΄ αγαπώ!”: Δεν αρκεί να το νιώθουμε, χρειάζεται  να το λέμε και να το ξαναλέμε! Οσο πιο συχνά λέμε “σ΄αγαπώ” τόσο πιο συχνά το ακούμε και η ζωή γίνεται όλο και πιο όμορφη! Οσο για τα παιδιά, τα θεμέλια της αυτοεκτίμησής τους είναι τα “σ΄ αγαπώ”, σε λέξεις και πράξεις, που εισέπραξαν από τους γονείς τους!
Πηγή: http://newagemama.com/



________________________________________________________________________________




Tα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

«Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει ? τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί. Όταν είμαι τηλεόραση, θα?χω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί ? Θέλω τ? αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι ? οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε ? πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.
Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!»

ΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ!!!! Τα παιδιά μας το αξίζουν...




________________________________________________________________________________




1. Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Αυτό θα με κάνει να νιώθω περισσότερη σιγουριά.
2. Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνεις οτιδήποτε σου ζητώ. Σε δοκιμάζω έτσι για να δω.
3. Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ” ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
4. Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πεις αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυό μας
5. Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
6. Μη με προστατεύεις από τις συνέπειες των πράξεων μου. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
7. Μη δίνεις σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται για να κερδίσω την προσοχή που ζητώ.
8. Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις, γιατί τότε θα προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
9. Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάς.
10. Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψεις πως θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
11. Μην πέφτεις στις αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.
12. Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι αλάνθαστη. Είναι δυσάρεστη έκπληξη για μένα, όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι.
13. Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις για κάτι συγνώμη. Μια αναγνώριση του λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά συναισθήματα απέναντι σου.
14. Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
15. Μην ξεχνάς πως δε θα μπορώ ν” αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να το πω. Ετσι δεν είναι;
Σε λατρεύω
Το παιδί σου.»




________________________________________________________________________________



Τι σνακ μπορούν να καταναλώσουν στο σχολείο τα παιδίά μας;

Τα σχολικά σνακ για τα παιδιά αποτελούν σημαντικό μέρος μια ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής. Στα παιδιά, και ειδικότερα τα δραστήρια- ενεργητικά και εκείνα που παρουσιάζουν έντονη ανάπτυξη (έφηβοι), οι ενεργειακές απαιτήσεις δεν καλύπτονται μόνο από το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό. Όταν αυτά πεινάνε ανάμεσα στα γεύματα είναι σημαντικό η επιπλέον ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά να εξασφαλίζονται μέσα από υγιεινά και καλής ποιότητας σνακ. Αυτά δεν είναι άλλα από τα σπιτικά. Ποικιλία και καλής ποιότητας υλικών αποτελούν άριστη πηγή θρεπτικών συστατικών ώστε να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες των παιδιών και την ανάπτυξή τους. Σημαντικό είναι να επισημάνουμε το μέγεθος του σνακ. Δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ μεγάλο, αλλά τόσο, ώστε να «κρατήσει» το παιδί μέχρι το επόμενο γεύμα. Θα πρέπει να προσφέρεται σε τακτικά χρονικά διαστήματα, 2 ώρες πριν το μεσημεριανό γεύμα. Αν το παιδί πεινάει, επιστρέφοντας από το σχολείο, καλό είναι να το περιμένουν ωμά λαχανικά στο τραπέζι.


Επιλογές υγιεινού σνακ στο σχολείο:
  • σάντουιτς με 2 φέτες ψωμί ολικής άλεσης ή 1 ψωμάκι με τυρί χαμηλό σε λιπαρά και λαχανικά (ντομάτα, μαρούλι, πιπεριά) + 1 μικρό φρούτο
  • τυρόπιτα ή σπανακόπιτα (κατά προτίμηση σπιτική) + 1 φρούτο
  • σπιτικό κέικ με αλεύρι ολικής και λαχανικά (κέικ καρότου) ή φρούτα ( μηλόπιτα ή μπανάνα ) ή ξηρούς καρπούς- σταφίδες ή κέικ ρυζιού
  • μίνι σπιτική πίτσα κομμένη σε μικρά κομμάτια με αλεύρι ολικής άλεσης, με τυρί χαμηλό σε λιπαρά, σπιτική σάλτσα ντομάτας και άφθονα λαχανικά αρεσκείας των παιδιών
  • αραβική πίτα ή τορτίγια με τυρί, βραστή γαλοπούλα και λαχανικά
  • κουλούρι ολικής άλεσης ή κριτσίνια ή κράκερ + 1 κουτάκι φυσικό χυμό
  • 1 αυγό βραστό + φέτα ψωμί ολικής ή φρυγανιές + 1 φρούτο
  • μπάρα δημητριακών ή 1 μικρή συσκευασία παστέλι + 1 φρούτο
  • ατομική συσκευασία ρυζόγαλου ή κρέμα με γάλα χαμηλό σε λιπαρά
  • σπιτικό ρόφημα από γιαούρτι ή γάλα ή χυμό φρούτων με φρούτα και πάγο (smoothies)
  • σταφιδόψωμο ατομικής συσκευασίας
  • σάντουιτς με 1 ψωμάκι ή 2 φέτες ψωμί ολικής άλεσης με φυστικοβούτυρο και μέλι ή μαρμελάδα
  • γάλα με χαμηλά λιπαρά και δημητριακά ολικής άλεσης
  • ατομική συσκευασία γιαουρτιού χωρίς γλυκαντικές ύλες συνοδευμένα με κριτσίνια ή κράκερ
  • ποικιλία ωμών λαχανικών όπως καρότα, μπρόκολο, ντοματίνια, χρωματιστές πιπεριές
  • ποικιλία φρούτων ολόκληρα ή κομμένα στη μέση ή σε κύβους ή σε φέτες
  • φυσικοί χυμοί φρούτων 100% χωρίς προσθήκη γλυκαντικών υλών
  • μικρή συσκευασία με φρούτα ωμά ή αποξηραμένα αναμιγμένα με ξηρούς καρπούς
  • συσκευασία ποπ κορν χαμηλών λιπαρών ή μικροκυμάτων
  • μικρές μερίδες παγωτού χαμηλού σε λιπαρά χωρίς επικάλυψη σοκολάτας
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι το νερό.
Πολλά δημοφιλή σνακ που καταναλώνονται από τα παιδιά, όπως τα μπισκότα, τα πατατάκια, τα κέικ, τα σάντουιτς με λουκάνικα, οι σοκολάτες, τα αναψυκτικά κ.λπ. είναι υψηλά σε θερμίδες, αλάτι ή ζάχαρη και χαμηλά σε θρεπτικά συστατικά. Αυτά μπορούν να συμπεριληφθούν σε μια υγιεινή διατροφή, αλλά δεν πρέπει να καταναλώνονται σε καθημερινή βάση. Επίσης, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στους ξηρούς καρπούς και το φυστικοβούτυρο. Πριν την εισαγωγή τους στα σνακ, βεβαιωθείτε ότι το παιδί δεν έχει αλλεργία σε αυτά.
Γράφει ο/η Κελεμάνη Αναστασία, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Πηγή:  www.mednutrition.eu



________________________________________________________________________________




Τα σημερινά πρωτάκια, δεν είναι πραγματικά πρωτάκια μιας και έχουν στην πλάτη τους ήδη μια χρονιά υποχρεωτικής εκπαίδευσης στο νηπιαγωγείο και συχνά ένα έως και τρία χρόνια ολιγόωρής ή και ολοήμερης παραμονής σε παιδικό σταθμό. Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τα οφέλη και τα μειονεκτήματα αυτής της ουσιαστικής επιμήκυνσης του σχολείου, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Κατά συνέπεια, το άγχος αποχωρισμού από τα οικεία πρόσωπα που τα φροντίζουν και τους παρέχουν ασφάλεια, το έχουν ήδη διαχειριστεί με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία και άρα έχουν συνήθως λίγα πρόσθετα προβλήματα προσαρμογής στην πρώτη δημοτικού από αυτή την άποψη.
Ωστόσο, μια γρήγορη απάντηση στο ερώτημα αν τα πρωτάκια έχουν άγχος θα μπορούσε να είναι : NAI, αν έχουν άγχος οι γονείς τους ή αν έχουν άγχος για τους γονείς τους!
Η πρώτη δημοτικού σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιόδου αναδιοργάνωσης του εβδομαδιαίου προγράμματος όλης της οικογένειας. Τα μαθήματα και οι εξωσχολικές δραστηριότητες αρχίζουν και καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος όλης της οικογένειας και δημιουργούν πιέσεις συντονισμού και διαχείρισης χρόνου τόσο στα παιδιά, όσο και στους γονείς. Επίσης, η επαφή με συμμαθητές και η σημαντικότητα αυτών των σχέσεων αυξάνεται.
Οι γονείς μέσα στην αγωνία τους να προσφέρουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, να κάνουν ένα καλό ξεκίνημα και να πάρουν γερές βάσεις , καμιά φορά παγιδεύονται σε έναν αγωνιώδη αγώνα δρόμου. Επιδιώκουν τα παιδιά τους να μάθουν από μικρά, πολλά πράγματα και να έχουν πολλά ερεθίσματα. Δεν είναι λίγα τα πρωτάκια που οι γονείς τους έχουν φροντίσει πριν καν πάνε σχολείο να έχουν ήδη μάθει να διαβάζουν και να γράφουν ώστε να έχουν ένα προβάδισμα και να τα βρουν πιο εύκολα. Αυτό που καμιά φορά χάνεται μέσα σε αυτή τη διαδικασία είναι η σκοπιμότητα όλων αυτών των δραστηριοτήτων στις οποίες εντάσσονται τα παιδιά. Η σχέση του γονιού με το παιδί γίνεται διεκπεραιωτική σε βάρος μερικές φορές της σχέσης συναισθηματικού συντονισμού και παροχής ασφάλειας προς το παιδί. Ένας αγχωμένος γονιός που θέλει το παιδί του να τα προλάβει όλα και να είναι πρώτο σε όλα, κινδυνεύει να μην αντιληφθεί πότε το παιδί του είναι στεναχωρημένο, αγχωμένο, κουρασμένο, φοβισμένο κ.ο.κ από κάτι που του συμβαίνει. Ακριβώς επειδή τα πρωτάκια εκτίθενται σε σχέσεις με νέα πρόσωπα έξω από τον στενό κόσμο της οικογένειας τους, η προτεραιότητα της σχέσης γονιού – παιδιού έναντι των επιτευγμάτων ή της κατάκτησης γνώσεων είναι κρίσιμης σημασίας.
Μια δεύτερη αιτία που τα πρωτάκια μπορεί να έχουν αυξημένο άγχος είναι όταν έχουν λόγους να ανησυχούν για τους γονείς τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις παιδιών που παραπέμπονται σε παιδοψυχολόγους γιατί δήθεν το παιδί έχει σχολική φοβία. Πολλές φορές όμως , αυτός ο όρος είναι μια μάσκα που συγκαλύπτει το άγχος του παιδιού για κάποιον από τους γονείς ή για την σχέση των γονιών, σε δικό του «παθολογικό» πρόβλημα. Καμιά φορά τα παιδιά αρνούνται να πάνε στο σχολείο γιατί ασυνείδητα μένουν πίσω να προσέχουν τους γονείς τους!
Ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσει ένας γονιός το ξεκίνημα του παιδιού του στο σχολείο είναι να αναρωτηθεί για τις δικές του προσδοκίες και άγχη για αυτή τηνέα φάση ζωής του παιδιού και της οικογένειας, καθώς και να φροντίσει για την δική του ψυχική ισορροπία ώστε να είναι σε θέση να αποτελεί μια ασφαλή βάση στην οποία θα μπορεί να απευθύνεται το παιδί σε δύσκολες στιγμές.
Χρήστος Ζιούβας MSc, CADC είναι ψυχοθεραπευτής – οικογενειακός θεραπευτής και σύμβουλος σε θέματα εξαρτήσεων. Επίσης παρέχει εκπαίδευση και εποπτεία σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Εργάζεται ιδιωτικά στο Μαρούσι.
Πηγή:  
www.christosziouvas.gr



________________________________________________________________________________






Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για κάθε γονιό. Πρόκειται για μια δυνατή εμπειρία ζωής, τόσο μοναδική όσο το χαμόγελο ενός ευτυχισμένου παιδιού.
Για έναν νέο γονιό η μεγαλύτερη πρόκληση είναι “πώς να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο”. Κάθε γονιός θέλει να κάνει το καλύτερο και περισσότερο δυνατό για το παιδί του, φιλοδοξώντας να γίνει ο “τέλειος γονιός”. Μπορούμε να πάψουμε να ανησυχούμε γι’ αυτό: τα καλά νέα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τέλειος γονιός!  Ο τέλειος γονιός υπάρχει μόνο στις αμερικάνικες ταινίες!

Η ανησυχία μας ωστόσο, για το αν μεγαλώνουμε ένα ευτυχισμένο παιδί, παραμένει. Επιθυμούμε να μεγαλώσουμε ένα παιδί γεμάτο ζωή, αυτοπεποίθηση, ασφάλεια, ένα παιδί που θα ζει σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον. Όλες μας οι προσπάθειες επικεντρώνονται σ’ αυτόν τον στόχο.  Πώς όμως θα τον κατακτήσουμε; Πώς θα μεγαλώσουμε ευτυχισμένα το παιδί μας;
Το πλέον αυτονόητο, αλλά και συνάμα το πιο σημαντικό, είναι να εξασφαλίσουμε ώστε το παιδί μας να τρέφεται σωστά, να κοιμάται αρκετά, να ασκείται συχνά, να παίζει πολύ. Τα παιδιά που έχουν καλύψει επαρκώς τις βασικές αυτές ανάγκες είναι περισσότερο υγιή και ήρεμα.
Αναλογιστείτε πόσο σημαντικό είναι να νιώθει το παιδί μας επιθυμητό κάθε φορά που περνάει το κατώφλι του σπιτιού!
Ένα ζεστό χαμόγελο, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα είναι τόσο σπουδαίο και και μεγάλο, μεγαλύτερο ακόμη και από το άκουσμα της λέξης “σ’ αγαπώ”.

  • Ας αποδείξουμε στο παιδί μας ότι είναι σημαντικότερο από τη δουλειά μας. Τα παιδιά μας χρειάζονται παρόντες στη ζωή τους, κι όχι κάπου εκεί γύρω. Ας αφήσουμε τα e-mails και τα επαγγελματικά τηλεφωνήματα κι ας παίξουμε με το παιδί μας. Ας επιδιώξουμε την επαφή μαζί του, ας περάσουμε χρόνο ρωτώντας το τι του αρέσει να κάνει, ας ακούσουμε τις απαντήσεις που έχει να μας δώσει, ας το μάθουμε καλύτερα, ουσιαστικότερα.
  • Ας φτιάξουμε τους κανόνες της οικογενειακή μας ζωής μαζί με το παιδί μας. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθει το παιδί μας ότι έχει ενεργό ρόλο στη δυναμική της οικογένειας και οι ιδέες του ακούγονται με σεβασμό. Στα παιδιά αρέσει να συμμετέχουν ενεργά στην οικογενειακή ζωή φτιάχνοντας μικρούς κανονισμούς που εμείς ως γονείς ακολουθούμε. Τα συναισθήματα της αυτοεκτίμησης και της υπευθυνότητας ενισχύονται.
  • Ας “διδάξουμε” στο παιδί μας καινούργια πράγματα. Η μάθηση είναι η πιο σημαντική δουλειά που οφείλουμε ως γονείς να κάνουμε με τα παιδιά μας. Όσο καλή και να είναι η εκπαίδευση που λαμβάνει το παιδί μας (καλός εκπαιδευτικός, ιδιωτικά μαθήματα, κλπ), η γνώση που προσφέρει ο γονέας στο παιδί του είναι πολύτιμη. Ο χρόνος με το παιδί μας μπορεί να αποβεί πραγματικό σχολείο, ένα ταξίδι γεμάτο καινούργιες εμπειρίες, συναισθήματα, πληροφορίες. Ας μαγειρέψουμε, ας πούμε ιστορίες, τραγούδια, ας παίξουμε μαζί, ας πάμε για ψώνια. Έχουμε ποτέ αναλογιστεί πόση καινούργια γνώση είναι κρυμμένη σε απλές και καθημερινές δραστηριότητες;
  • Ας βοηθήσουμε το παιδί μας να μάθει να επιλύει μόνο του τα προβλήματα. Κάθε νέο εμπόδιο, όσο μικρό και ασήμαντο να φαντάζει στα μάτια μας ως γονείς, είναι πηγή αναστάτωσης, άγχους, απογοήτευσης για τα περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά γκρινιάζουν και παραπονιούνται όταν δεν γνωρίζουν τι να κάνουν. Ας ενισχύσουμε το παιδί μας ώστε να μην εγκαταλείπει τις προσπάθειές του, να δοκιμάζει νέες λύσεις, και να μην περιμένει από εμάς να το σώσουμε! Άλλωστε, εμείς δεν θα είμαστε για πάντα κοντά του!
  • Ας μάθουμε το παιδί μας να ρισκάρει και να ακολουθεί τα όνειρά του. Κάθε παιδί δικαιούται να κάνει όνειρα για αυτά που θέλει να αποκτήσει, να ζήσει, να γίνει. Το πιο σημαντικό είναι να δυναμώσουμε το παιδί μας να προσπαθεί και να μάχεται γι’ αυτά, να τα διεκδικεί με όποια προσπάθεια και κόστος.
Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι πάντοτε εύκολο. Το να μεγαλώνεις ένα ευτυχισμένο παιδί είναι ακόμη δυσκολότερο.
Η ευτυχία που οφείλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας δε χτίζεται μόνο με τα ωραία δώρα, τα ταξίδια, τις βόλτες.
Η ευτυχία ίσως να κρύβεται στο χρόνο που περνάμε με το παιδί μας, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια μαζί του.
Είναι η αφοσίωση που του δίνουμε, η εμπιστοσύνη που του δείχνουμε, η τρυφερότητα στο βλέμμα μας, η δυνατότητα που του προσφέρουμε να αναπτύξει τις δεξιότητές του ώστε να είναι κάθε στιγμή χαρούμενο, όταν είναι κοντά μας και όταν θα χρειαστεί να μην είναι πια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου